Afgelopen 1 juli was de herdenking van het slavernijverleden, die gehouden werd in het Oosterpark in Amsterdam. Tijdens de herdenking nam een groepje Afro-Nederlandse burgers ongevraagd het woord en eisten om gehoord te worden.
De herdenkingsceremonie rondom het Nederlandse slavernijverleden, beter bekend als Keti Koti, begon dinsdagochtend met een mars van het Amsterdamse stadhuis naar het Oosterpark. Dit jaar is de Nederlandse slavernij 151 jaar afgeschaft. Maar de NOS is van mening dat het 200 jaar is. In het Oosterpark in Amsterdam staat het Nederlandse slavernijverleden monument, waar later op de dag kransen zijn gelegd.
Een groep die zich uitbeelden als slaven, liep als het hoofd van de tocht mee. Dit was een, dit jaar nieuw toegevoegde, onderdeel van de herdenking. Keti Koti wordt gezien als een feest, maar een deel van de Afro-Nederlandse gemeenschap vraagt zich af wat er eigenlijk te vieren valt.
Een deel van de mensen binnen de Afro-Nederlandse gemeenschap hebben het gevoel dat zij worden gezien als tweederangsburgers. Hun stem wordt niet gehoord binnen deze maatschappij. Het bewijs kan terug gevonden worden in de statistieken rondom lage studie adviezen, werkloosheid onder jongeren, etnische profilering door de politie en zwaardere straffen voor mensen met een andere etnische achtergrond.
Het Nederlandse slavernij dossier
In 2001, tijdens een VN- conferentie tegen racisme, verklaarde de VN dat de slavernij tot een van de misdaden tegen de menselijkheid behoorde. Tot de dag van vandaag heeft de Nederlandse regering geen officiële excuses aangeboden voor betrokkenheid in de slavenhandel. Het lijkt alsof de Nederlandse regering dit gesprek niet durft aan te gaan, omdat zij bang zijn om financieel verantwoordelijk gehouden te worden door de Afrikaanse Diaspora, die zich onder andere in Nederland bevindt. Organisatoren legden uit dat verantwoordelijkheid nemen voor menselijke acties onderdeel is van het genezingsproces.
Demonstratie tijdens Oosterpark toespraak
De demonstratie begon bij het stadhuis in Amsterdam en werd te voet voort gezet richting het Oosterpark. Na het bereiken van het Oosterpark, was het de bedoeling dat het publiek toegesproken zou worden door vice-president Lodewijk Asscher. Voordat Asscher het woord nam, kwamen er ongeveer 20 demonstranten voor het podium staan. Onder deze demonstranten waren Kno’ledge Ceaser, Kunta Rincho, Patrick Mathurin en Darryl Danchelo (beter bekend als Insanyo). Danchelo bemachtigde de aandacht van het publiek door een luidspreker te gebruiken.
“Wij zijn hier vandaag om te voorkomen dat vice-premier Lodewijk Asscher namens de Nederlandse regering onze voorouders nog langer beledigt met loze woorden. En al helemaal niet op de dag dat wij hun strijd en leed herdenken. Alleen een zwak volk laat zo´n vernedering toe. Wij zijn niet zwak,” zei Danchelo.
Lodewijk Asscher
Asscher bleek niet overdonderd te zijn door de uitspraken die Danchelo maakte, en gaf tijdens bepaalde delen van de speech een blijk van bewondering.
“Wij moeten daadkrachtig optreden totdat Nederland de plicht op zich neemt om net zoveel aandacht te schenken aan het gedeeld verleden als alle andere traumatische verledens,” zei Danchelo.
Asscher is mede bekend door zijn uitspraken tegen discriminatie en racisme binnen de Nederlandse samenleving. Vandaag zei hij ook dat zogenaamde “racisme-wetten” niet zouden helpen. Hij gelooft dat bewust zijn van het verleden DE oplossing is. “Ik kijk terug en betuig diepe spijt en berouw over hoe Nederland is omgegaan met de menselijke waardigheid,” zei Asscher. De minister zijn woorden kregen applaus vanuit het publiek.
De Afro-Nederlandse gemeenschap heeft nooit officiële excuses ontvangen van Nederland voor hun rol in de slavernij. Minister Asscher gaf aan dat de betrokkenheid van Nederland in de slavernij een “zwarte pagina is in de geschiedenisboeken”. Meer dan deze bekentenis krijgen de Afro-Nederlandse burgers niet.
De herdenking is soepel en vreedzaam verlopen. Er hebben zich geen bijzondere omstandigheden voorgedaan.
Door journalist Kevin P. Roberson
Op de hoogte blijven van het nieuws? Like ons op Facebook
Keti koti betekent niets zolang de afstammelingen niet als volwaardige leden van deze maatschappij behandeld worden. Als je je als witte Nederlander gediscrimineerd voelt dan heb je totaal geen empathie met zwarte mensen. Dat blijkt ook uit de overweldigende steun voor ZP. Het vergt echter moed om als minderheid tegen de racistische stroom in te gaan. Het monument stelt niets voor en zal ook niets betekenen. De zgn afschaffing was een farce. De protesten zijn terecht.
Helaas zal het KetiKoti monument voor mij altijd staan voor het moment dat ik als Nederlander gediscrimineerd werd. Het monument dat staat voor discriminatie. Onder discriminatie verstaat men nl. het anders behandelen van mensen of groepen (meestal minderheden) op basis van uiteenlopende kenmerken zoals afkomst, ras, geboorteland, geloof, politieke of religieuze overtuigingen, sociale gewoonten, sekse, seksuele geaardheid, taal, handicap, leeftijd, enzovoort. Discriminatie staat het grondbeginsel dat zegt dat alle mensen gelijkwaardig zijn, in de weg. Discriminatie veronderstelt echter niet alleen een afzonderlijke behandeling, maar ook het ontbreken van rechtvaardiging voor deze aparte behandeling. Met name deze laatste zin doet het hem. Zonder dat mensen hier weten waar het Sinterklaasfeest met Zwarte Piet, die zijn oorbellen op zeer vriendelijke wijze gekregen heeft wat niemand hier schijnt te weten, om gaat, wordt ik uitgemaakt voor racist als ik het vier zoals ik zou willen. En dit wordt hier gezien als een soort overwinning. Discriminatie kan men zien als een uiting van onverdraagzaamheid en als het in daden omzetten van vooroordelen. En helaas is op grond van vooroordelen Zwarte Piet gebombardeerd tot uiting van racisme wat het niet is.
Jammer dat KetiKoti nooit een nationaal feest zal kunnen worden op deze manier. Raar hoor dat het voor sommige mensen als een overwinning voelt dat Zwarte Piet wordt gezien als een uiting van racisme terwijl hij of eigenlijk HET juist het tegenovergestelde is: de Nederlandse man een moment van bezinning gaf en waarbij hij over foutjes en zonden kon nadenken. Het is niet meer. En natuurlijk vind ik elke vorm van slavernij van wat voor persoon erg. Het is jammer dat we daar geen gezamenlijk herdenkingsfeest en gezamenlijk beeld meer van kunnen maken.
@joan.Beschouwd u monumenten ter nagedachtenis van de Tweede Wereld oorlog als het monument dat uw (voor)ouders de Duitsers hebben geholpen de joden te vervolgen?Namelijk de gemiddelde Nederlander was blij met de aanwezigheid van de Duitsers en tijdens het opsporen en vervolgen van de joden vond de gemiddelde Nederlander en niet erg om de Duitsers een handje te helpen.Maar na de oorlog was iedereen uiteraard lid van het verzet.