Niet zo lang geleden werden meer dan 2000 mensen slachtoffer van terreur in Nigeria. De terreurgroep Boko Haram had weer huisgehouden, dit keer in het dropje Baga in het noordoosten van Nigeria.
Ze hebben op basis van diabolische overtuigingen de levens afgepakt van onschuldige kinderen, vrouwen en mannen. Op hetzelfde moment was Frankrijk, net als de rest van de wereld, in shock om de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo en de gijzeling van een Joodse supermarkt. Binnenlandse en buitenlandse media, overheden, religieuze instituten, terrorisme-experts en het volk spraken zich uit tegen terrorisme. De massale demonstraties, debatten en steunbetuigingen hadden dagenlang een grote impact op de internationale gemeenschap. Frankrijk stond er niet alleen voor want de wereld stond er ook voor Frankrijk.
Vorig jaar was er ook veel solidariteit met de slachtoffers van de MH17. De manier waarop Nederland om haar medemensen en andere passagiers rouwde, sprak boekdelen. Ook voor Frankrijk was de indrukwekkende collectieve compassie er. Dat de realiteit buiten de westerse utopie omgekeerd is, wordt wederom bevestigd door de recente terreurdaad in Nigeria. De levens van zwarte mensen wegen nou eenmaal niet zo zwaar. Het waren namelijk geen 2000 uitgemoorde Nederlanders, Duitsers of Belgen, maar doodgewone Nigerianen.
Vergiftigde perceptie
Als Afrikaan, Angolees om precies te zijn, al een tijd wonende in Nederland, breekt mijn hart bij het accepteren van deze waarheid. De demonstraties met de hashtag ‘Black lives matter’ in de Verenigde Staten hebben ons er weer aan herinnerd. Ook daar wogen de levens van Trayvon Martin, Mike Brown, Eric Garner en vele anderen minder dan die van witte medemensen. Men kan stellen dat zwarte mensen wereldwijd over het algemeen een zwaarder leven hebben. Dit eeuwige lijden wordt gekenmerkt door oorlogen, ziektes, honger en andere vormen van geweld. Ondertussen hebben westerse media onze beeldvorming over Afrikanen gedefinieerd. Onze perceptie van Afrika is vergiftigd en wordt bij iedere negatieve berichtgeving giftiger. Wij weten niet beter dan dat Afrika een gebied is waar mensen doodgaan en waar armoede regeert. Hierdoor vergeten wij dat het een immens continent is met meer dan 50 landen, bewoond door miljoenen mensen. Mensen die, zoals wij hier, ook dromen, talenten hebben en de mooiste verhalen vertellen.
Moment stilte
Ik verwijt Nederland niets, de verantwoordelijkheid rust op de schouders van de Nigeriaanse regering. Het viel mij en anderen alleen op dat de wereld niet huilt om zwarte en even kostbare levens. Of dat diezelfde wereld geen compassie toont voor mensen die op mij lijken. Kennelijk hebben wij gewoonweg niet het juiste profiel. Dit is slechts een bescheiden appèl op Nederland om compassie te tonen voor de Nigeriaanse slachtoffers. Dat morele besef kan het tegengif zijn voor de dubbele moraal en diepe ongevoeligheid voor het Afrikaanse leven. Het is onze existentiële taak om de wereld beter achter te laten dan hoe wij die hebben geërfd van onze ouders en voorouders. Laten wij daarmee beginnen met de viering van Afrikaanse levens en oprechte rouw in deze tijden van grote wanhoop. Alleen op die manier zullen wij al onze kinderen en kleinkinderen een wereld nalaten waar harmonie en wederzijds begrip regeren.
Een moment van stilte voor Nigeria…
Meer opinies? Like ons dan op facebook en volg ons op twitter.
