Moslims kunnen altijd wel tekst en uitleg geven over wat wel en niet islam is en dat terrorisme ook niet in de islam hoort, maar wie wil er nou naar luisteren en het ook willen onthouden? Bijna niemand. Ik zal het illustreren.
Toen ik in 1994 op de mavo zat en meedeed aan de Ramadan, kwamen klasgenootjes mij vragen wat dat inhield. Ik legde hen alles keurig en netjes uit wat je mocht en niet mocht.
Toen ik in 1998 op het mbo zat, kwam ik mijn oud klasgenootjes tegen die destijds van opleiding waren veranderd en vroegen me weer tijdens de Ramadan: ‘Ramadan? Wat is dat nou eigenlijk? Vertel er eens wat over.’
Toen ik in 2002 op het hbo zat, kwam ik wederom op school dezelfde klasgenoten tegen van de mavo en het mbo, maar zij volgden toen een andere opleiding. Zo nu en dan zag ik ze wel eens in de kantine. Tijdens de Ramadan liepen we elkaar weer eens tegen het lijf. Ze vroegen me of ik meeging naar de stad om te lunchen. Waarop ik zei dat ik aan het vasten was. En weer vroegen ze me wat de Ramadan nou eigenlijk was en waarom we aan het vasten waren.
En hoe vaak hebben wij moslims nou niet massaal afstand genomen van ISIS en alle terreuraanslagen door terroristen waar men ons naar toe dwong om afstand van af te nemen? Hoe vaak hebben wij wel niet zowel in het publieke debat als op 1 op 1, uitgelegd dat terrorisme niet in de islam hoort en dat islam liefde is? En toch krijgen gewone moslims steeds weer de vinger toegewezen bij iedere aanslag.
Kortom wat ik hiermee duidelijk wil maken. Moslims kunnen roepen van: ‘Terrorisme heeft niets met de islam te maken’, maar wie neemt ze nou nog serieus? Je werd toen al niet serieus genomen laat staan nu, in deze moeilijke tijden. De mensen die de moslims nog serieus nemen, zijn mensen die ‘menselijkheid’ nog in zich hebben. En dat zijn er bar weinig in deze tijd.
Mogen zij nog lang en gelukkig leven en zich vooral veelvuldig en niet al te zuinig voortplanten.
In een reactie elders op deze website schreef ik woorden van gelijke strekking als het navolgende.
Je kan je niet op een ideologie laten voorstaan.
In de samenleving is een ideologie in feite irrelevant geworden omdat ze allemaal falen of gefaald hebben.
Er is geen juiste ideologie, er is geen juiste overtuiging.
Van kapitalisme tot anarchisme tot feodalisme, van Hindoeïsme tot animisme tot monotheïsme functioneert als alomvattend antwoord niet, zo ze het al ooit hebben gedaan.
Dat betekent niet dat er geen goede ideeën in zitten of waardevolle modellen bevatten die toegepast kunnen worden, natuurlijk wel.
Maar al die modellen en ideeën zijn oplosringen voor problemen zoals ze ten tijde van hun formulering bestonden.
Daarom moeten we naar een veel fundamentelere formulering van wat relevant is en hoe binnen de samenleving waarde word gegeven aan politiek, aan economie, rechtspraak en geestelijk leven.
Zover ik kan nagaan zijn er maar drie eenvoudige regels nodig.
1. iedere ideologie die mensen ziet als minderwaardig ‘verbieden’ en of afwijzen (daarmee bedoel in zeker niet dat het geen toegankelijk materiaal mag zijn).
2. ieder economisch systeem dat eenzijdig mensen benadeeld of bevoordeeld verbieden.
3. iedere activiteit die het leven op onze planeet onherstelbaar beschadigd verbieden. Onherstelbaar is uitsterving en vernietiging van leefomgeving.
Er is geen andere mogelijkheid zover ik kan nagaan.