Chahnour Varinag Aznavourian is geboren in het jaar na de wreedheden in het land van zijn ouders. Vader Mischa en moeder Knar zijn Armenië ontvlucht, op zoek naar een beter bestaan. De muziek wordt met de paplepel ingegoten. 91 jaar later, en meer dan 100 miljoen verkochte albums verder, is Charles Aznavour Frankrijk en is Frankrijk Aznavour.
De wereldster is ‘alive and kicking’. Alhoewel kicking… hij treedt nog steeds op. Op 21 januari was de hoogbejaarde Fransman te bewonderen in de Heineken Music Hall.
Aznavour kwam in 1924 ter wereld in Parijs. En wanneer je als kind in vrijheid geboren wordt, kunnen er prachtige dingen ontstaan. Dat geldt ook voor de Belgisch-Rwandese Paul van Haver alias Stromae. De populaire artiest zag net buiten Brussel het levenslicht. Aznavour en Stromae gingen grenzen voorbij, omdat de grenzen voor hen al geslecht waren. Misschien hebben zij onbewust meegekregen dat die helemaal niet bestaan. Alles ligt letterlijk en figuurlijk open. Je moet alleen de kans grijpen en knokken. Chahnour en Paul hadden talent – dat is geen kunst – maar ze werkten om dit tot bloei te laten komen.
Hulde
Hulde voor de ouders, die durven te vluchten. Niet alleen voor zichzelf, maar dus ook voor hun kinderen. Hoeveel toppers gaan er voortkomen uit de stroom vluchtelingen, die in Nederland mag blijven? Zij zullen niet allemaal gezegend zijn met een gouden keeltje of een fantastisch rechterbeen. Investeren is noodzakelijk. Je krijgt als samenleving namelijk wat je geeft. Op dit moment wordt ons asielsysteem gekenmerkt door een gebrek aan duidelijkheid in combinatie met een grote mate van bureaucratisme. Verplicht zes maanden niets doen tijdens de asielaanvraag, komt de ontplooiing niet ten goede. Gelijk Nederlands leren, gelijk onderwijs krijgen en gelijk werken; zo worden de vluchtelingen van nu, de succesvolle allochtonen van straks.
Onderbuik
Er moet iets in ónze hoofden gebeuren. Regering, ambtenaren en burgers van dit land moeten meer ruimte creëren in hun bovenkamer. De wereld houdt niet op bij het drielandenpunt in Vaals. Vluchtelingen zijn van alle tijden en zullen blijven komen. Op dit moment redeneren vele kaaskoppen nog vanuit de onderbuik. Gevoed door vaak irreële angst hebben ze last van verbale diarree. Vanuit de luie zetel, met het bord op schoot voor de buis, praat men kritiekloos en agressief mee met de media en politiek.
Gevaar komt van binnen
Nelson Mandela zei ooit: hoe welvarend je als land bent, wordt niet bepaald door hoe de sterkste mensen het er hebben, maar hoe de mensen met het minste aanzien het hebben. Nederland is superrijk, maar die financiële rijkdom maakt de inwoners dom, dik, onverschillig en kortzichtig. Als je alles al hebt, waar moet je dan nog naar reiken? We kampen met een bore-out, een totale staat van verveling. Het echte gevaar komt niet van buiten, het komt van binnen.
Ik stel voor dat wij ontwaken uit onze winterslaap, die eigenlijk geen seizoenen kent. En dat we niet passief, maar actief en positief met obstakels omgaan. Het is een kwestie van niet langer de reis naar de bréédte aanvaarden – naar meer – maar naar de diepte, naar beter. Het financiële kapitaal is allang binnen, nu het humane kapitaal nog. Laten we delen, afkijken en kansen zien. Je leert namelijk niet het meeste over jezelf van jezelf, maar van anderen.
Mooie woorden! Je moet mensen een kans geven, als je wilt dat ze die grijpen. Daarin kan Europa een voorbeeld nemen aan Amerika: daar moet je vreselijk hard knokken voor je succes, maar als je in dezelfde droom gelooft als de Amerikanen – The American Dream – kun je het er ook maken, ongeacht je achtergrond.
Hier doen we alsof we gastvrij zijn, maar ondertussen is iedereen doodsbang voor z’n eigen hachje. Stop daarmee. Grenzen zijn ooit eens bedacht door hele bange mensen.