Beste redactie en journalisten van de Telegraaf. De afgelopen dagen hebben jullie zwaar onder vuur gelegen vanwege de term ‘Asielplaag’, die jullie hebben gebruikt om mensen mee aan te duiden. Ik heb met pijn in mijn hart naar het hele tafereel gekeken. In dit stuk wil ik jullie niet op de vingers tikken, maar wil ik graag een oplossing aandragen.
Als ex-asielzoeker heeft het mij extra pijn gedaan. Alleen al omdat ik weet hoe traumatisch het is om een asielzoeker te moeten zijn en als asielzoeker te moeten leven. Het is geen pretje, dat kan ik jullie vertellen.
Het doet me dan ook, net als velen anderen, heel veel pijn om als “asielplaag” aangeduid te worden. We zijn immers geen mieren of ander ongedierte, kan ik u vertellen. Hoe kunnen we een plaag zijn als het ergste wat ons kon overkomen was dat we noodgedwongen hierheen moesten vluchten om het feit dat we onze ziel en zaligheid achter moesten laten, zonder te weten of we het zouden overleven of niet?
Afijn. Ik schrijf dit stuk niet om jullie terecht op een fout te wijzen, dat is al voldoende gedaan de afgelopen dagen. Normaal gesproken zou ik nu wel een heel boos stuk schrijven, maar ik heb nu even geen zin om boos te zijn. Ook zou ik in dit geval eisen dat de journalist en redacteur in kwestie ontslagen zouden worden. Maar hey, wie schiet daar nou wat mee op? Ik heb uit mijn verleden geleerd dat boos zijn geen zin heeft en ik er alleen mezelf mee zou hebben. Ook wil ik niet alleen maar met de vinger naar jullie wijzen, wat wel terecht zou zijn. Neen. Gelukkig ziet Nederland heel goed in wat niet klopte en heeft Nederland er al iets van gezegd.
Echter heb ik begrepen uit een stuk in de Volkskrant dat jullie dat nog niet helemaal goed inzien, ook niet na alle commotie die is ontstaan en de scherpe stukken die erover zijn geschreven. Dat vind ik zorgwekkend. Echter begrijp ik dat ook. Als je vanuit een bepaalde bril naar de wereld kijkt met allemaal mensen om je heen die dezelfde bril op hebben, dan zie je niks anders meer nee. Ik begrijp het, maar vind het tegelijkertijd ook erg zorgwekkend en hoop dat jullie dat inmiddels ook vinden.
Zoals ik al zei, schrijf ik dit stuk niet om te wijzen en het probleem aan te duiden. Ik wil graag met een oplossing komen.
Ik wil jullie graag één van onze workshops over hokjesdenken/onbewuste vooroordelen en beeldvorming aanbieden. Geheel gratis. Een cadeautje van ons. Omdat we jullie graag willen helpen dit in de toekomst te voorkomen. De workshop gaat over onbewuste vooroordelen, hokjesdenken en het creëren van associaties. Super leerzaam, positief en interactief. Er wordt niet op de vingers getikt, enkel samen bewustwording gecreëerd. Het is één van onze bestgeboekte workshops/lezingen van 2016, dus het belooft wat.
Ik hoop dat jullie dit aannemen en Nederland willen laten zien dat jullie willen werken aan zelfontwikkeling, dat jullie je beseffen dat er ongeoorloofde fouten zijn gemaakt en dat jullie van de fouten leren. Misschien wil Nederland dan weer langzaam het vertrouwen aan jullie (terug) geven.
Mochten jullie gebruik willen maken van dit aanbod, stuur ons dan gewoon een mail of bel ons, dan prikken we een datum. Hopelijk tot snel.
Een ex-asielzoeker die zich als Nederlands burger zorgen maakt om het welzijn van Nederland.
Volg ons:
