In februari kwam de dood van voormalig Minister van Volksgezondheid, Els Borst, in het nieuws. Na een kort onderzoek beweerde de politie dat de “Moeder van Euthanasie” op natuurlijke wijze om het leven was gekomen.
Kort daarna vond nog een onderzoek plaats, waarbij er verwondingen op het lichaam aangetroffen werden. Men kwam terug op het eerste statement en stelde dat mevrouw Borst onder verdachte omstandigheden overleden was. Er startte onmiddellijk een groot onderzoek in het natuurgebied rondom haar huis. Minister Ivo Opstelten stelde iedereen gerust, want de daders zouden gevonden worden!
Demonstratie
Op 6 februari 2014 was het precies een jaar geleden dat er op bijzondere wijze een eind aan het leven van de 13-jarige Anass Aouragh kwam. Familie en vrienden van Anass, hadden op deze dag een demonstratie georganiseerd buiten voor de Tweede kamer. Het doel van de demonstratie was om Anass te herdenken en een oproep te doen aan Minister Opstelten om de zaak te heropenen. Hopend op een eerlijk onderzoek, zoals die voor Els Borst is gevoerd.
Bewijs van moord
De moeder van Anass heeft het afgelopen jaar twee pathologen opdracht gegeven de dood van haar zoon opnieuw te onderzoeken. Het NRC meldde ook dat de “pathologen op basis van foto’s en voorlopige bevindingen van de politie en het Nederlands Forensisch Instituut aanwijzingen” hadden gevonden waaruit ze concludeerden dat het daadwerkelijk om een misdrijf ging. De vader van Anass heeft ook foto’s genomen van het lichaam van zijn zoon voordat hij begraven werd. De foto’s tonen aan dat er verwondingen op het lichaam aanwezig zijn. Op de dag van de demonstratie deed de broer van Anass, Farid Aouragh, ook een oproep naar alle aanwezige journalisten. Hij zei het volgende:
“Ik wil jullie vragen om eens kritisch te zijn. Durf eens kritische vragen te stellen. Durf zelf eens wat te onderzoeken. Tot nu toe… jullie zijn er wel als wij wat roepen, bijvoorbeeld vandaag bij deze demonstratie. Jullie nemen het ook zeker over als het openbaar ministerie een statement maakt. Kortom, jullie laten je wel voeren. Maar ik wil jullie ook vragen… ik denk dat het tijd is om ook een keer zelf op jacht te gaan.”
Minister Opstelten negeert
Na de demonstratie kwam Farid naar mij toe en vroeg of ik dat gedeelte van zijn speech had opgenomen. Hij vroeg of ik dat deel in mijn reportage kon verwerken. Nadat hij dit had gevraagd, kwam Minister Opstelten naar buiten, liep langs ons en stapte in een auto. Minister Opstelten had gewacht totdat de demonstranten, familie en vrienden van Anass, vertrokken waren voordat hij naar buiten kwam. Ik geloofde mijn ogen niet en vond dit een klap in hun gezicht. Hoeveel moeite zou het Minister Opstelten gekost hebben om even een praatje te maken met de demonstranten? Hoeveel moeite was het voor hem geweest om te zeggen: ‘Meneer Aouragh, als vader zijnde begrijp ik uw betoging. Ik ga de zaak nog eens persoonlijk bekijken en u hoort van mij.”.
Geen van ons
Het blijft een feit dat de main stream media zich niet kan inleven in verhalen zoals die van Anass Aouragh. Zij zien hem niet als “een van ons”. Een nog harder feit is dat geen een van de nationale nieuwsomroepen aanwezig was tijdens de demonstratie en Farid’s oproep naar de journalisten om zelf op jacht te gaan. Waar liggen de normen en waarden van de Nederlandse journalisten?
Zelfmoord niet geloofwaardig
De politie beweert dat Anass zelfmoord heeft gepleegd door zichzelf op te hangen aan een boomtak van 1.20 a 1.30 meter terwijl hij zelf 1.69 meter was. Als dat zo was, moest Anass door zijn knieën zakken en zichzelf dwingen om niet met zijn voeten de grond te raken.
Enge man
Het maakt hen niets uit dat de politie zegt dat Anass zelfmoord heeft gepleegd, terwijl hun collega van Omroep West meldt dat Anass is gezien
met een “eigenaardige man” in het natuurgebied waar zijn lichaam is gevonden. De journalist van Omroep West maakte deze informatie bekend op dezelfde dag dat de politie bekendmaakte dat zij het lichaam van Anass hadden gevonden. Buurtbewoners vertellen een heel ander verhaal, zij beweren dat een man, die zijn hond aan het uitlaten was, het lichaam heeft gevonden.
Oneerlijke onderzoeksvoering
Voor mij zijn dit duidelijke voorbeelden van institutioneel racisme binnen onze maatschappij. Voor een voormalig minister wordt alles uit de kast gehaald om de zaak op te lossen. Maar voor een tweederangs burger, zoals Anass, is dit de moeite niet waard. Binnen een kapitalistische maatschappij komen dit soort zaken veelvuldig voor. Je plek in de maatschappij wordt niet bepaald door het talent dat je hebt maar door status en vermogen.
Ik blijf deze zaak journalistiek onderzoeken, dat is namelijk de taak van een journalist, in de hoop op een eerlijke afhandeling en om een eerlijk antwoord te vinden. Daar heeft Nederland en de familie van Anass recht op.
