Goed doen? Waarom zou je?

Iets doen voor een ander, simpelweg geven zonder iets terug te verwachten, belangeloos. Hoeveel mensen doen dit? Gebeurt dat nog wel eens of leven we in een wereld waarin geldt; niets krijgen is niets geven?

Dat vroeg ik mij af toen ik hoorde van het tv-programma “wie goed doet…”. Een programma om te kijken wat mensen zouden doen als iemand hulp nodig heeft en of mensen voor elkaar opkomen. In de aflevering die ik keek, had de verkoopster in een kledingwinkel de opdracht gekregen om een winkelende vrouw dik te noemen om vervolgens te kijken wie er voor die vrouw op zou komen en de verkoopster daarop zou aanspreken. In het programma krijgen die mensen die met iets hebben geholpen of voor iemand zijn opgekomen een bedrag van 100 euro.

Er zijn mensen die helpen, maar lang niet genoeg. Dit kan nog veel beter! Mensen zouden meer moet ingrijpen op het moment dat je ziet dat iets niet deugt of als iemand hulp nodig heeft. Je hoeft er ook helemaal niks voor terug te krijgen. Je belangeloos inzetten voor een ander. Geven zonder iets terug te willen of terug te verwachten. Echter krijg je er altijd wel iets voor terug. Ik heb het over het gevoel dat je krijgt als je iemand helpt. Een gevoel dat niet te omschrijven is en onbetaalbaar is.

Mensen die altijd voor iedereen klaarstaan en zich belangeloos inzetten voor anderen zijn, in mijn ogen, bijzondere mensen. Zulke mensen zouden we nog veel en veel meer moeten hebben op de wereld. Mensen die denken aan de ander, want dat gebeurt te weinig in de maatschappij waarin we nu leven.

We leven tegenwoordig in een tijd waarin iedereen teveel gefocust is op zichzelf. Dit zouden we al kunnen veranderen door middel van hele kleine acties; de deur een keer open houden voor iemand, helpen met oversteken, opstaan voor ouderen in een volle bus of trein, een straatmuzikant wat geld geven als je er eenmaal toch staat om ernaar te luisteren, voor iemand opkomen als hij of zij wordt gepest of gediscrimineerd. Kortom, iets doen waarvan je zelf het gevoel hebt dat het niet veel voorstelt, maar wat voor de ander zijn of haar hele dag goed kan maken.

Zo zag ik laatst een reclamefilmpje van een Thaise verzekeringsmaatschappij. De hoofdpersoon in het filmpje helpt iedereen die hij tegenkomt. Hij kent deze mensen niet, maar toch steekt hij een hand naar ze uit en helpt hij hen bij wat ze nodig hebben. Elke dag voert hij deze acties uit, elke dag helpt hij zijn medemens. Hij doet dit belangeloos, zonder er ook maar iets voor terug te verwachten.

Zo helpt hij ook geregeld een meisje die op een vaste plek aan het bedelen is met haar moeder. Op het laatst ziet hij het meisje dat aan het bedelen was voor geld niet meer op haar vaste plek zitten, hij ziet haar van school komen in een school uniform. Dankzij, onder andere, zijn belangeloze hulp kon dit dakloze meisje naar school. Een prachtig filmpje met een prachtige gedachte. Hartverwarmend!

Met deze gedachtegoed wil ik het dan ook afsluiten. Doe eens wat meer voor een ander en het zal je een heel fijn gevoel geven. Wie weet krijg je er ooit wat voor terug, maar dat is niet het belangrijkste. Als je mensen gelukkig kan maken, heb je al een van het meest speciale gevoel bereikt. Je krijgt er één van de meest bijzondere dingen voor terug, het onbetaalbare en onbeschrijfelijke gevoel door het geluk van de ander. Een gevoel van warmte.

Goed doen? Waarom niet?