Wanneer we het in Nederland over imams hebben, komen al gauw negatieve beelden naar voren over mannen met lange baarden en rare jurkjes. Mannen die ideeen verspreiden in hun eigen taal in moskeeen in Nederland, radicale ideeen. We lezen vaak genoeg verhalen over de “haatimams” in kranten. Het moment dat een imam op straat rondloopt of de trein instapt, begint de spanning erg op te lopen bij velen, dit alles door angst.
Ik ben van mening dat dit beeld niet juist is en dat het merendeel van de imams in Nederland een toegevoegde waarde kunnen hebben voor ons met hun preken. Zij kunnen maatschappelijke problemen aankaarten onder bijvoorbeeld Marokkaans- Nederlandse jongeren. Een van die imams in Nederland die dat nu doet is, Mohammed Cheppih. Hij werd bekend vanwege zijn “opvoedpreek”, betreffende de tragische gebeurtenis op het voetbalveld van de Voetbalvereniging AJc”96 in Almere, waarbij een grensrechter uiteindelijk overleed aan verwondingen door geweld van jongeren. imam Mohammed Cheppih betoogde in zijn preek dat ouders niet moeten toekijken, maar zelf de verantwoordelijkheid moeten nemen voor de opvoeding van hun kinderen. Het optreden van deze imam in zijn moskee (de Poldermoskee) is zoals het ook kan en gelukkig ook gebeurt op veel plaatsen in Nederland.
Een ander voorbeeld van een imam die een positieve bijdrage probeerde te leveren aan de maatschappij (ondanks dat zijn Nederlands niet goed is) en dat deels heeft kunnen bereiken is, imam Chamar El Bakali (van de al-Islam moskee in Den Haag). In de jaren “90 waren groepen jongeren van Marokkaanse afkomst die problemen hadden veroorzaakt in de Amsterdamse wijk Overtoomse Veld. Al snel bereikte dit de media en volgde er alleen maar negatief nieuws over wat Marokkaanse jongeren hadden veroorzaakt. Naar aanleiding hiervan hadden drie jongeren het idee om samen met de imam het negatieve beeld dat geschetst werd in de media, te veranderen.
Imam Chamar El Bakali investeerde veel tijd in de jeugd. Veel jongeren bezochten zijn moskee en namen deel aan activiteiten die georganiseerd werden, zoals huiswerkbegeleiding, computercursussen, Nederlandse les en sport. Toen er gevraagd werd wat de drijfveren waren van de imam zei hij het: “”De jeugd heeft de toekomst. En, er moeten straks ook mensen zijn om onze taken over te nemen, als wij oud zijn geworden. Bovendien zien wij het als onze taak het beeld te veranderen dat in de media van Marokkaanse jongeren wordt geschetst. We willen er een positieve draai aan geven””. De imam gaf aan dat volgens hem een speciale aanpak nodig was en dat daarbij meerdere mensen en groepen betrokken zouden moeten worden: “”De jongerenproblematiek is nu eenmaal ingewikkeld. Maar als je iets zwaars moet tillen, moet je hulp zoeken. Daarom moet er een gezamenlijke aanpak komen van de lokale overheid en maatschappelijke groeperingen””.
Met deze twee voorbeelden wil ik aangeven dat een imam een belangrijke bijdrage zou kunnen leveren aan onze maatschappij. We hebben iedereen nodig om van de Nederlandse samenleving een paradijs te maken. En dus ook geestelijken, zoals de imam. Imams kunnen een rol spelen bij de opvoeding van jongeren in positieve zin. En de voorbeelden die ik hierboven gaf, bevestigen dat ook. Ik hoop dat meer mensen in gesprek durven te gaan met geestelijken, zoals een imam. Je hoeft niet per se een moslim te zijn om in gesprek te gaan met een imam. Ik kom uit een hindoe-gezin, maar heb me altijd verbonden gevoeld met andere religies en culturen. Wellicht dat dit een rol speelt in mijn opvatting en beeld over de imam in het algemeen. Uit eigen ervaringen kan ik vertellen dat een gemiddelde imam wel in gesprek wil gaan met wie dan ook. Het gaat erom dat een imam ook gelijkwaardig behandeld wil worden als de gemiddelde Nederlander. En dus niet dat hij verantwoordelijk wordt gehouden voor acties die gepleegd zijn namens een stel ‘radicalen’, waar de imam niet achter staat, in naam van een geloof. En ik denk dat daar eigenlijk niks verkeerds in zit.
We willen immers allemaal tot op een zekere hoogte gelijkwaardig gezien worden en beoordeeld worden op onze eigen daden en leiders de kans geven voor leiderschap, ook een imam.
Meer leuke columns lezen? Like ons dan op facebook en volg ons op twitter
