In 2017 leven we in een consumptiemaatschappij waar we in de Westerse wereld bezig zijn met het verbruiken en het steeds vragen naar nieuwe dingen. We genieten van eten, kleding en gezondheid. Echter blijft een deel van de wereld andere standaarden houden.
Dat iedereen zijn eigen manier van leven heeft en andere voorzieningen heeft, valt niet over te discussiëren. Toch valt het op dat er op bepaalde vlakken misbruik wordt gemaakt van de zwakkeren door de sterken.
Documentaire
Naar aanleiding van een documentaire van Metropolis (VPRO) uit 2014, geef ik hier graag een voorbeeld van. In de aflevering over chocolade gaat de reporter naar een groep cacaoboeren in Ivoorkust. Uit het gesprek is te begrijpen dat deze boeren eigenlijk niet weten wat ze verbouwen en zelf niks met hun producten doen. Ze verdienen hun kost met de cacaobonen, maar worden er niet rijk van. Wanneer de reporter hen een reep chocolade toont en laat proeven, smelten ze letterlijk en figuurlijk. Ze zijn trots op hun product waar ze nooit iets van afwisten. Een van de boeren vraagt of hij de aluminiumfolie van de chocolade mag meekrijgen om te tonen aan zijn kinderen en te triomferen als erfstuk…
Op dat moment krijg ik een brok in de keel.
Jij kiest
Het is irreëel dat wij van kinds af aan opgroeien met de zoete smaak van chocola, terwijl de echte eigenaars enkel de bittere bonen kennen. Wie bepaalt het lot van deze mensen? En spelen wij hier een rol bij?
Ik, die bij de keuze van ijs altijd begin met een bolletje chocolade ijs, denk nu langer na.
In het land waar chocolade ons handelsmerk is geworden, waar de dag van kinderen begint met een boterham met hagelslag of een glas warme melk met Nesquik. Wanneer we elkaar feliciteren met een doosje bonbons of verdriet verwerken met comfort food… Laten we heel even stilstaan hoe al dat lekkers ons wordt voorgeschoteld. Het is moeilijk om nooit meer verleid te worden door een reepje chocolade, maar wees bedacht hoe het bij ons terechtkomt.
Alternatieven
Er zijn een aantal alternatieven om ook de rechten van de mensen helemaal aan de bodem te beschermen. Sinds 2005 met Tony’s Chocolonely in de rekken, is er 100% slaafvrije chocolade. Hierbij wordt verzekerd dat in de gehele route van cacaoboon tot reep, de rechten van de producenten beschermd worden. Een ander voorbeeld is UTZ gecertificeerde chocolade die in verschillende merken gebruikt wordt. Deze organisatie probeert zowel de minimumlonen van de boeren te waarborgen als duurzame plantages te ontwikkelen. Je kan ook gebruik maken van het Fairtrade label. Het label wordt uitgereikt aan producten die met eerlijke handel bij ons terecht komen, waarbij zowel mens en milieu beschermd worden.
Jouw keuze kan dus wel degelijk een verschil maken. Eet en leef bewust, voor jezelf en voor de anderen, voor vandaag, maar ook voor morgen.
Volg ons:
