Een tijd geleden las ik een artikel over een nieuw inspirerend kookboek. Ja, zelfs een kookboek kan een mens bezielen en al helemaal als het Kebab met Spruitjes heet. Deze titel kwam voort uit de liefde voor dit recept door de zoon van de Nederlandse met Irakese roots Jinan Saleh. Deze bijzondere vrouw koos met haar boek om de lekkernijen uit de Nederlandse samenleving bijeen te brengen.
Na het lezen van het artikel stond ik even stil bij wat voor rijkdom we aan eten kennen in Nederland, dankzij de komst van nieuwe ingrediënten en gerechten vanuit het buitenland, dankzij allochtonen.
Na het uitgaan gaan mensen vaak nog een broodje shoarma halen en tijdens de schoolpauzes is de Turkse pizza een grote hit onder scholieren. Om nog maar te zwijgen van de luie zondag, wanneer we het allerliefst Chinees gaan halen met of zonder sambal bij. En als we aan de oer-Hollandse stamppot denken, dan moeten we niet vergeten dat zonder de import van de aardappel uit Zuid-Amerika boerenkool nooit zou hebben bestaan. Persoonlijk vind ik dat een snijdende gedachte, want ik ben gek op stamppot!
Elke Nederlander, allochtoon of autochtoon, is gewend aan een keuken die verschillende culturen ademt. We zijn ook best wel snel in het ontvangen van nieuwe recepten. Denk eens aan Hummus, wat steeds meer in supermarkten te koop is en naast de krabsalade ook steeds meer op een toastje gesmeerd wordt tijdens een verjaardagsfeest.
Maar Turkse bakkerijen, shoarma zaken en tapas restaurants hadden nooit kunnen bestaan als Nederland haar grenzen niet had opengesteld voor nieuwkomers met hun eigen gastronomische tradities. Deze mensen van vlees en bloed zijn jammer genoeg niet altijd met open armen ontvangen en andersom kozen ze er niet altijd voor om zich goed in te bedden in de Nederlandse samenleving. Gelukkig zijn er genoeg Nederlanders die het tegendeel kunnen bewijzen. Denk eens aan het autochtone echtpaar van in de vijftig dat al jaren haar koteletjes koopt bij de halal slager of de kleinkinderen van gastarbeiders die met volle borst de sinterklaasliedjes zingen tijdens de optocht van de goedheiligman. Opvallend is dat toenaderingen tussen mensen vaak gepaard gaan met eten. Van een stukje proeven tot aan uitgenodigd worden door de nieuwe buren uit het land waar je nog nooit van had gehoord.
Als deze voorbeelden niet herkenbaar zijn voor je, dan heb ik een voorstel. Bij het genieten van jouw volgende favoriete broodje shoarma, probeer dan dat momentje van geluk uit te dragen aan een gevlucht gezin dat hoopt op een betere toekomst in een land dat zeer vreemd voor ze is.
