Na gehoor, aandachtig gehoor, jarenlang gehoor, is de conclusie die ik kan trekken dat iedere religie op de aardbol pleit voor vrede, begrip en respect voor ieder ander persoon op de aardbol met welke geloofsovertuiging dan ook. Ook de nieuwe wereld orde streeft naar een systeem die een wereld brengt van eenheid, met 1 macht, dus vrede met elkaar.
Gezien vanuit de moslims, die vanuit de koran zowel de Thora kennen als het oude testament en het nieuwe testament uit de Bijbel, is de conclusie zelfs dat we allemaal geloven in dezelfde God. In de bijbel wordt verteld dat je over een ander niet mag oordelen, dat is de taak van God. Onze taak is vergeven en liefhebben, in vrede naast elkaar leven. Ik geloof dat dit ook voor de moslims geldt (corrigeer me als ik me vergis).
Toch speelt bijna bij iedere oorlog, genocide of massamoord geloofsovertuiging een uitermate grote rol. Niet alleen nu. Vroeger gaven religieuze leiders van een land de koning of keizer opdracht om oorlog te voeren of genocide te plegen. Waarom we oorlog voeren in naam van religie is mij een raadsel. Ik denk zelf dat de mens zichzelf verloren heeft in de strijd om macht ten koste van religie. Ik ben er zelfs van overtuigd dat religie misbruikt wordt in de strijd om macht. En dan heb ik het ook echt over iedere religie van elk land die oorlog heeft gevoerd of aan het voeren is (genocide en massamoord tellen mee).
Deze strijd is niet alleen uit te drukken in oorlog, genocide en massamoord. Nee, deze strijd wordt ook gestreden op maatschappelijk niveau. Daar zijn wij in Nederland getuige van, van de moslim en christen maatschappelijke oorlog om macht en aanzien. Dit gebeurt terwijl beide religies in de moskee en in de kerk ons allen leren om lief te hebben, de onwetenden te vergeven (en voor hun bidden) en samen in vrede te leven. Zo’n oorlog, of strijd, is in mijn ogen volstrekt buiten de regels om. Maar ja, ik ben maar een mens en ik hoor te vergeven en lief te hebben.
Aangezien deze dominerende religies in Nederland pleiten voor hetzelfde, namelijk vrede, vergiffenis en liefhebben, denk ik dat het volkomen anders kan. Gewoon het roer omgooien. Iets doen wat gek is om eens te beseffen dat het wel in vrede kan. Ik heb dan ook een wilde droom. Het is een wilde fantasie van mij, zo een bizar idee die aan me blijft knagen, een ondeugend gedachte die is ontstaan toen ik aan het nadenken was over deugd. Een gedachte in de richting van een oproep die ik zou doen als ik een religieus leider was.
Ik zou iedere moslim en iedere christen oproepen om een dag te ruilen. Ik zou de moslims oproepen om massaal over het hele land heen op vrijdag hun gebed in een kerk te doen, de christenen zou ik oproepen om hun gebed op zondag over het hele land in een moskee te doen. Ik zou de kerken oproepen om hun deuren te openen voor de moslims, de moskeeen zou ik oproepen om hun deuren te openen voor de christenen. Ik zou de priesters en dominees vragen om met hun volgelingen mee te gaan naar de moskee en de imams zou ik vragen om met hun volgelingen mee te gaan naar de kerk. Beide met behoud van eigen dienst, eigen gebed en eigen rituelen, we wisselen alleen van locatie.
Op deze manier zouden wij wat ons wordt geleerd in de moskee en in de kerk in praktijk brengen, namelijk vergeven, liefhebben en in vrede naast elkaar leven met respect voor iedereen, met welke overtuiging dan ook.
Het is een wilde droom, het is een mooie droom.
